Murale

 Kiedyś "dzieła" wandali, oszpecające budynki, dziś coraz częściej powstają na specjalne zamówienia, w ramach festiwali i z inicjatywy grup artystów, współtworząc sztukę ulicy i stając się częścią warszawskiego krajobrazu. Barwne, ciekawe, często prowokujące. Tematyka murali jest różnorodna: od historycznych, upamiętniających np. Powstanie Warszawskie, czy sławnych warszawiaków, po ogólnospołeczne, będące głosem poparcia dla ważnych idei. Szczególnie polecamy cykl murali, które powstały z okazji Roku Chopinowskiego 2010 i Roku Marii Skłodowskiej - Curie 2011, będące hołdem złożonym najwybitniejszym warszawiakom: kompozytorowi i dwukrotnej noblistce. Natomiast najdłuższe graffiti można oglądać na murze otaczającym Tor Wyścigów Konnych (ul. Puławska 266).

Źródło: materiały Warszawskiej Informacji Turystycznej - Warszawa dla dociekliwych wyd. III 2012

Mural Chopina, przed PKiN

Tu znajdziecie galerię murali w Warszawie: Warszawskie murale

En español

En Ingles

Murale warszawskie

Syrenki warszawskie

 

W Polsce każde dziecko wie, że w herbie Warszawy jest syrenka. Niegdyś cała Polska znała posąg syreny dłuta Ludwiki Nitschowej, stojący obok obecnego mostu Świętokrzyskiego, bo zdjęcie tego pomnika stanowiło tło dla planszy Telewizji Polskiej. Modelką Ludwiki Nitschowej była harcerka i poetka Krystyna Krahelska - autorka słów znanej piosenki z okresu Powstania Warszawskiego "Hej chłopcy, bagnet na broń". Zanim wybudowano most Świętokrzyski, znajdował się w tym miejscu prowizoryczny most Syreny.

Kopia inne znanego posągu syrenki, wyrzeźbionego w XIX wieku przez Konstantego Hegla, stoi na rynku Starego Miasta. Oryginał znajduje się w Muzeum Historycznym m.st. Warszawy, mieszczącym się w jednej z kamienic przy Rynku.

Ogromna rzeźba syrenki z piaskowca, w stylu secesji, znajduje się na wiadukcie Markiewicza, stanowiącym przedłużenie ulicy Karowej. W 1905 odlał ją w cynku Jan Woydyga.

Ile w sumie jest warszawskich syrenek, tego nikt nie policzył. Roi się od nich na Starym Mieście. Są na elewacjach, w herbach, na różach wiatru. Zdobią budynki komunalne m.in. dawne zakłady tramwajowe na ulicy Przyokopowej, w których obecnie mieści się Muzeum Powstania Warszawskiego, most Poniatowskiego, Halę Gwardii, Królikarnię i inne.

Jedyna w swoim rodzaju syrenka z elektrośmieci stała przed wejściem do Muzeum Techniki (Pałac Kultury i Nauki).

En español

Pomnik Janusza Korczaka

Pomnik Janusza Korczaka, właściwie dr Henryka Goldszmita. Lekarz, pisarz, pedagog - uczył jak kochać, rozumieć i szanować dziecko. Opiekun sierot żydowskich i polskich.  Razem ze swoimi podopiecznymi został zabrany do hitlerowskiego obozu zagłady w Treblince, gdzie razem zginęli.
En español
In English

Syrenka Picassa

Picasso odwiedził Warszawę w 1948 roku. Oglądając osiedle mieszkaniowe na Kole, zudowane w stylu corbusierowskim, w jednym z mieszkań spontanicznie narysował na ścianie pokaźnych rozmiarów syrenę (1.8 m na 1.7 m) z młotkiem zamiast miecza w dłoni. Małżeństwo, które tam mieszkało, nie mogło znieść wizyt niezapowiedzianych wycieczek i w 1953 roku rysunek zamalowano. Grafikę możemy podziwiać tylko na zachowanych zdjęciach.
En Español

Zdjęcie pochodzi ze strony: http://www.magiel.waw.pl/2017/04/styl-zycia/warszawa/pamiatki-po-pablo/

Legenda o Złotej Kaczce

Pewnego razu krawczyk Lutek usłyszał opowieść o przebiegłej Złotej Kaczce ukrywającej się w podziemiach Zamku Ostrogskich. Dzielny krawczyk dotarł do kaczki, a ta podarowała mu sto dukatów i obiecała uczynić bogatym, ale pod jednym warunkiem: musiał wydać wszystko w ciągu jednego dnia i nie wolno było mu się z nikim dzielić. Chłopak pomógł jednak przypadkowo napotkanemu żebrakowi, a księżniczka, zaklęta w Złotą Kaczkę, odebrała mu bogactwa. Lutek zrozumiał, że pieniądze nie mają większej wartości, jeśli nie się nimi z kim podzielić. Złotej Kaczki nikt już więcej nie znalazł i przypomina o niej tylko pomnik przed Pałacem Ostrogskich.

In English
En Espanol

Królikarnia

Spacerując wzdłuż skarpy lub ulicą Puławską natrafimy na park Królikarnia. Przy wejściu do parku natkniemy się na pomnik upamiętniający bardzo ciężkie walki podczas Powstania Warszawskiego. Kolumny pocięte kulami pochodzą z rozebranej kamienicy Kazimierza Granzowa, stojącej niegdyś przy Królewskiej 16, obecnie Saski Crescent Center.
W głąb parku prowadzi urokliwy mostek, choć niczym nie przypomina oryginalnego z XVIII wieku.
Na skraju skarpy wznosi się osiemnastowieczny pałac. Został zaprojektowany przez królewskiego architekta Dominika Merliniego na zlecenie Karola de Valery Thomatisa, dyrektora teatrów należących do króla Stanisława Augusta II. Pałac wzorowany był na manierystycznej Villi Rotonda pod Vincenzą projektu Andrei Palladia. Budowla przypomina sześcian nakryty kopułą z rotundą pośrodku.
Pałac obecnie jest siedzibą Muzeum im. Xawerego Dunikowskiego.
In English
En español

Więcej zdjęć Królikarni

Południk Warszawski

Południk 21°00' długości wschodniej, przebiegający przez Warszawę, konkretnie przez Plac Teatralny, bywa umownie nazywany Południkiem Warszawskim. Wyznacza go linia łącząca wieżę zegarową Pałacu Jabłonowskich z ponadmetrowym słupkiem stojącym na parkingu przed Operą. Mimo że jest otoczony fantazyjnym, metalowym ogrodzeniem, trzeba dobrze wypatrywać, bo często załaniają go parkujące samochody.
Zanim przyjęto, że czas uniwersalny (UTC) ustala się względem południka zerowego przechodzącego przez Greenwich, czas określano lokalnie w stolicy każdego kraju. Różnica czasu, na przykład między Warszawą a Paryżem wynosiła wtedy godzinę i czternaście minut.
Plac Teatralny zawdzięcza swoją nazwę monumentalnemu gmachowi Teatru Wielkiego, w którym mieszczą się Teatr Wielki - Opera Narodowa i Teatr Narodowy. 
En Espanol
In English